عید یعنی روز میعاد غدیر
پادشاهی و خدایی و وزیر
عید‌‌ یعنی شمع ارکان وجود
بر دو دستش شاه ایوان وجود
عید ‌ یعنی خاتم پیغمبران
در بغل بگرفته مولای جهان
عید یعنی از فراز عرش حق
هر چه نعمت بود آمد در طبق
عید یعنی آیه ی اکمال دین
شد نزولش بهر آن سلطان دین
عید یعنی شیعه را از روی فرش
می‌برد مولای دین تا بام عرش
عید یعنی شمع ایوان جهان
شد امیرمومنان آن لامکان
عید یعنی کعبه اهل وصول
بر دو دستش دست‌ همتای بتول
عید یعنی سرور خیبر شکن
می‌شود مولا و شمع انجمن
عید یعنی بر فراز نه فلک
خیمه زد‌‌ آن شاه انس و هم ملک
عید یعنی شاهد خلق وجود
در بغل گیرد معمای وجود
عید یعنی آیه ی تبلیغ دین
شد فرود از بهر یار عالمین
عید یعنی برترین پیغمبران
دین خود ابقا نموده در جهان
عید یعنی دلبر و دلدار ما
شد امیرالمومنین سالار ما
عید یعنی شد (ضیاء) عالمین
هم نبی و هم وصی آن نور عین