این بوی گل بوَد که مشامم معطّر است؟
يا بوی مشک و عِطرِ دل انگیز عنبر است
این نفحه‌ای که در همه عالم وزیدنی ست
آیا ز بوی کیست که عالم معطر است؟
آمد ندا ز هاتف غیبم ـ به گوش جان :
کامشب شب ولادت موسَی بن جعفر است
این عطر جان فزا ز شمیم حضور اوست
کز هرچه بوی خوش که بوَد نیز برتر است
حور و مَلک به آدمیان غبطه می‌خورند
چون بر زمین حلول خداوند داور است
بلبل به شـاخسار زند چهچه نشاط
تا وارهد ز غصه دلی که مکدر است
ظلمت_سرای عالم هستی در امشبی ـ
از ماهِ روی حضرت کاظم، منور است
دردانه ی امام ششم ، گوهر کرم
گنجینه ی خصایل ناب پیمبر است
از رویش گلی ز گلستان احمدی (ص)
خشنود قلب حضرت زهرای اطهر است
آن کوثری که داده خدا وعده بر نبی (ص)
امشب بوَد به رغم عدویی که ابتر است
هر میوه‌ای به باغ ولا بعد از او که هست
از شاخ این درخت عظیم و تناور است
سرسبزی بهار و گلستان ، همیشه نیست
اما همیشه سبز ، جهان زین صنوبز است
این سرو سرفراز ، ز بستان معرفت
رشک مدام سروِ سهیَ است و سرور است
خورشید آسمان ولایت ، علی چو هست
عالم ز روی آل ولایش ، منور است
مرآت ایزدی ، بُوَد و ماه هفتمین
کآیینه دار طلعتِ او مِهر خاور است
در حیرت از جمال منیرش، در آسمان ـ
یک کهکشان نگاه زِ هر ماه و اختر است
با یوسفش ، اگر که برابر نموده خلق
حسن و مرام او به جهانی برابر است
ذی الحجه ، ماه منزلت شیعیان بوَد
بعد از غدیر ، منزلت از نوع دیگر است
شیرازه_بند دفتر ترجیع چون علی‌ست
الحق که بند هفتم آن، زیبِ دفتر است
هشتم امام و قبله ی حاجات، شاه توس
فرزند این امام رئوف و دلاور است
این بارگاه ها که به هر جا بوَد عیان
هر یک ز صُلب این گل شمشاد منظر است
شد در مدینه، يار و مددکار بی کسان
آری چنین عمل فقط از آلِ حیدر است
باب الحوائج است و بوَد ملجأ امید
در دست اوست هرچه از ایزد مقدر است
(ساقی!) به بزم امشب ما کن عنایتی...
زآن ساغری که از میِ جانبخش کوثر است
- چهارشنبه
- 22
- مرداد
- 1399
- ساعت
- 10:38
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
محمدرضا شمس
ارسال دیدگاه