یا مسلم بن عقیل
چشمم تراست و برلب، امن یجیب دارم
تنها میان کوفه، وضعی عجیب دارم

مسلم سفیر عشقم، مولای من حسین است
دلشوره در وجودم، بهر حبیب دارم

بیعت کنندگانم با یک تشر برفتند
خونین دلی زدست قوم فریب دارم

درهای خانه هاشان،بسته بود برویم
در بین آشنایان، حکم غریب دارم

نامه نوشته ام تا، آید حسین به کوفه
از بابت قصورم، برخود نهیب دارم

زخمم شده فراوان در جنگ با عدویم
نه التیام زخم و، نه یک طبیب دارم

اندر فراز بام دارالاماره خونین
مشتاق بر شهادت، قصد نشیب دارم

دارم دعا نیاید مولای من به کوفه
امید استجابت، من از مجیب دارم

شعر:اسماعیل تقوایی