جان به قربانِ سیدالشهدا
دیده؛ گریانِ سیدالشهدا
ما که عمری نشسته‌ایم سرِ
خوانِ احسانِ سیدالشهدا
شست‌وشو داده‌اند نوکر را
زیرِ بارانِ سیدالشهدا
می‌ستانیم رزق‌مان را از
سفره‌ی نانِ سیدالشهدا
شده ایمانِ خلق، کامل با
عمقِ ایمانِ سیدالشهدا
چشمه‌ی آبِ زندگانی چیست؟
لبِ عطشانِ سیدالشهدا
جانِ عاشق چه ارزشی دارد
پس به قربانِ سیدالشهدا
روزِ محشر جواب باید داد
پای میزانِ سیدالشهدا
مملکت دستِ اوست، پس هستیم
اهلِ ایرانِ سیدالشهدا
زلف بر باد داده و دل‌ها
شد پریشانِ سیدالشهدا
در دلِ معرکه چه غوغایی‌ست
وقتِ جولانِ سیدالشهدا
سوخت عالَم، دمی که برمی‌خاست
آهِ سوزانِ سیدالشهدا
زیرِ سمّ ستورِ دشمن رفت
همه ارکانِ سیدالشهدا
- سه شنبه
- 4
- شهریور
- 1399
- ساعت
- 12:34
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
عادل حسین قربان
ارسال دیدگاه