یا زینب کبری(س)

ای بر حسین(ع) فاطمه‌(س) ، سنگ تمام خواهری
کرده به بیت مرتضی، ازبعد مادر، مادری

ای زینت وجان پدر، ای عابده، ای عاقله
تو بر مصیبت مادر و بر صابران هم سروری

ای داغدار لاله ها، در روز عاشورای خون
با صبر در روز دهم، کرده حسینت یاوری

عشق تو بر مولا حسین، مشهور در آفاق شد
ای وای بر آن عاشقی، کز دست داده دلبری

تکمیل عاشورا تویی، بعد از حسینت کرده ای
آن کاروان سوخته، منزل به منزل رهبری

هم کوفه وهم شام را،برهم زدی، برهم زدی
با عصمت زهرایی وبا خطبه های حیدری

اشکت روان از دیده شد، هرگه که در یاد آمدت
شمر لعین وقتلگه، یک حنجر ویک خنجری

مویت سپید وقد کمان،از سختی ایام ها
دشواری شام بلا، بر قلب همچون آذری

درگوشه ویرانه ای، دردانه جا بگذاشتی
افتاده از بابا جدا، این نوگل نیلوفری

تنها رقیه نیست چون، ازبهر دلداری او
مدفون بود درشام هم، یک عمه غم پروری

شعر:اسماعیل تقوایی