یا رسول الله (ص)

دوباره فتنه گرانِ خبیثِ وادی غرب
ز کینه، سوی نگارِ حجاز می تازند
چقدر پست و حقیرند این ابوجهلان
به جهل و غفلت و تکفیر خویش می نازند


قلم به دست شد ابلیس در پس ِ فتنه
زِ جهلِ خود، بِنگارد جمالِ خاتم را
سیاه جلوه دهد آفتاب رحمت را
به سُخره دست بگیرد نگار عالم را


خبر دهید به اردوی کافران ذلیل
به سر رسیده دگر، غربت رسول الله
محمد است رسولی که از سلاله ی او
قیام می کند آن منجی عدالت خواه


به حق زاده ی مریم، به نوح و ابراهیم
جهان نظاره کند وعده های قرآن را
به پا کند علَمِ عشق، در  همه عالم
و بشکند قلمِ نوچه های شیطان را


هنوز سینه مان داغدار عاشوراست
هنوز سر به سرِ نیزه در بیابان است
قسم به آن تنِ جامانده در تهِ گودال
که خون شیعه برای قیام جوشان است


به عطرِ نابِ گلابِ حوالی قمصر
که جرعه ای است چکیده از آن خمِ ابرو
نیافریده خداوندِ عشق، عالم را
مگر به خاطر احمد مگر به خاطر او


رسولِ مهر و محبت، نبی رحمت و عشق
سلامِ حضرت حق، بر جمال زیبایش
درود عالمِ امکان به پاره های تنش
به مرتضی و حسین و حسن، به زهرایش


نعیمه امامی اِشلق
۱۹ شهریور ۹۹