مرا با غصّه مَحرم آفریدند
دلم را از گِل غم آفریدند
همیشه در درونم روضه خوانی است
مرا مثل محرّم آفریدند
بدون بال تا خورشید رفتم
مرا از نسل شبنم آفریدند
برای اشک ریزی در محرّم
خطائی بهر آدم آفریدند
اشاره بر قد زینب نمودند
که طاق آسمان، خم آفریدند
ز گیسوی رهای روی نیزه
به یک الهام پرچم آفریدند
شاعر:حجت الاسلام رضا جعفری
منبع:سایت حسینیه
- پنج شنبه
- 25
- آبان
- 1391
- ساعت
- 16:33
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
ارسال دیدگاه