اهلِ بدعت دیده ام را پُر ز باران کرده اند
درد من را با زدن ها خوب درمان کرده اند
شاکی ام بدجور از دستِ سنان و حرمله
این دو..روزم را چنان شامِ غریبان کرده اند
از خودِ کرببلا تا شام ..در گیرِ غمم..
با سرِ نیزه چه ظلمی بر یتیمان کرده اند
کعبِ نی ردّی نهاده روی پشتم ای خدا
دخترت را هر دقیقه زار و گریان کرده اند
استخوان هایم ترک خورده پس از ضربِ لگد
مثلِ یک آئینه ..خُرد و مو پریشان کرده اند
زجر..زجرم داده در صحرا و خیلی عاصی ام
زجرها...با مشت شان بشکسته دندان کرده اند
عمّه ی مظلومه ام..مضروبه شد بابا حسین
قلبِ زینب را خدایی پُر ز طوفان کرده اند
خارجی زاده خطابم می کنند در بینِ شهر
اهلِ بدعت دیده ام را پُر ز باران کرده اند
- سه شنبه
- 1
- مهر
- 1399
- ساعت
- 9:13
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه