#سلام_علی_قلب_زینب_الصبور

شورِ عشقِ تو مرا دنبالِ محمل میکشاند
در رکابِ ساربان منزل به منزل میکشاند

رفته ام با ساربان منزل به منزل کو به کوی
موجِ دریا می نشاند و سوی ساحل می کشاند

ای غریبِ نینوا زینب چه دیده کربلا
اینچنین از دردِ آن صد ناله از دل میکشاند

ماه، امشب شرمسار است از نگاهِ غربتت
بر نقابِ روی خویش ابری به حائل میکشاند

شرحِ غمها را نگفتم روی نعشِ کشته ها
شمر با جولان مرا سوی مقاتل میکشاند

خونِ دل خوردم بسی جانِ برادر این سفر
این سرت آسان مرا محفل به محفل میکشاند

گر نبود این جنگ و پیکارِ تو نورِ دیده ام
دشمن آئینِ پیمبر را به باطل میکشاند
...................................................

آه! ای لب تشنه ی دشتِ کویرِ نینوا
خواهرت را بی تو هر جا ناقه بر گل مینشاند

شرحِ غمهای اسیری با تو گویم یک به یک
زینب و تشتِ طلا را پیش قاتل مینشاند

حسرتِ دیدارِ تو آخر مرا آنجا کشاند
تا به کاخِ دشمنت رو در مقابل می نشاند

من چه گویم از غم جانسوزِ دشتِ کربلا
خواهر غمدیده را بر کوهِ مشکل مینشاند

هر چه دیدم از مدینه، کربلا تا شهرِ شام
زینبت را هر بلا بر صبرِ کامل مینشاند

تا که دیدم اصغرِ نشکفته را پرپر به خون
گویی جانِ زینبت زهرِ هلائل می چشاند

#هستی_محرابی