بند اول:
در جهان گوهر نایاب حسینه
در شب ظلمت مهتاب حسینه
معنی آب حیاتی که نوشتن
عرق نوکر ارباب حسینه
از خان روضه ت، دارم آبرو میگیرم
مشکی بپوشم، تازه رنگ و رو میگیرم
من شوقم اینه، که بیام زیارت تو
از عطر سیب، حرم تو بو میگیرم
ناجی، اباعبدالله
تاجی، اباعبدالله
تو کربلایی ترین حجاجی اباعبدالله
(ارباب حسین ارباب حسین
یا سید الشباب حسین)
بند دوم:
عاشق زیارت صحن و سراشیم
پای روضه سر و صورت میخراشیم
اربعین اینو میفهمونیم به دنیا
سر سپرده ی حسین و پسراشیم
روی سینه دارم، از غمت آقا نشونه
میخری ماها رو ، با بهونه بی بهونه
میشناسه مادرت، همه نوکرا رو با اسم
دم باب الحسین، منتظر ما میمونه
ماهی اباعبدالله
شاهی اباعبدالله
کی میکنی منو حرم راهی اباعبدالله
(ارباب حسین ارباب حسین
یا سید الشباب حسین)
بند سوم:
گل ما رو با غمت خدا سرشته
روی پیشونی ما نوکر نوشته
تو روایت داریم از امام صادق
جای احباب الحسین توی بهشته
من توی روضه ، با دمت نفس میگیرم
تا زنده هستم، پرچمتو دس میگیرم
جونم رو دارم، پای روضه هات میذارم
واست نمیرم ، ادعامو پس میگیرم
نوری اباعبدالله
شوری اباعبدالله
میمیرم آخرش من از دوری اباعبدالله
(ارباب حسین ارباب حسین
یا سید الشباب حسین)
- سه شنبه
- 15
- مهر
- 1399
- ساعت
- 21:54
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه