زمزمه، نوحه وشور شهادت امام رضا(ع)
صفر چو پایان آید، غمی شود آغاز2
به سوی مشهد دارد، مرغ دلم پرواز2
رضا رضا جان مولا، رضا رضاجانم3
_______________________
غریب شهر طوس و بی‌کس وتنها بود
زظلم مأمون دون، همدم غمها بود
رضا رضا جان....
________________________
به مجلس مأمون شد، امام ما مسموم
خادم او درخانه، منتظر ومغموم
آمده مولا خانه، عبای او بر سر
به خود بپیچد از رد، آن شه بی یاور
رضا رضا جان..
__________________________
به درد خود می سازد، پشت در بسته
شده زجور دوران، امام ما خسته
رضا رضا جان..
_____________________________
به یاد زهرا مادر، به خاک غم افتاد
پاره جگر شد مولا، امان از این بیداد
رضا رضا جان...
____________________________
به روی خاک حجره، چو دست‌وپا میزد
جواد ومعصومه را، رضا صدا میزد
رضا رضا جان..
______________________________
وصل پسر با بابا، شده تماشایی
دیده هردو گشته، دیده ی دریایی
گرفته او بر زانو، سر پدر جانش
زده شرر بر عالم، دیده گریانش
رضا رضا جان...

شعر:اسماعیل تقوایی