مرثیه حضرت امام حسن عسکری علیه السلام

آمدم بالا سرت بابای مظلومم حسن..
می شوم پس یاورت بابای مظلومم حسن

لرزه افتاده چرا بر دستهایت ای پدر..
کشته چشمانِ ترت بابای مظلومم حسن

از چه رو آخر گرفتارِ عطش گردیده ای
می شوم آب آورت بابای مظلومم حسن

رو به قبله می کنم جسمِ تو را آرام باش
می نشینم در برت بابای مظلومم حسن

این عطش برده دلم را تا حریمِ قتلگاه
روضه خوان ست مادرت بابای مظلومم حسن

در دمِ آخر بیا گریانِ جدّ ِ خود شویم..
ای فدای گوهرت بابای مظلومم حسن

پس تصوّر کن‌ منم در احتضار و تو خجل
من شدم چون اکبرت بابای مظلومم حسن

پس تصوّر کن تنم را ارباً اربا کرده اند
این منم من پرپرت بابای مظلومم حسن

ای فدای دانه دانه اشک های بی ریا..
شاکی ام در محضرت بابای مظلومم حسن

کی ظهورم می رسد تا منتقم باشم همین
بر حسینِ بی سرت بابای مظلومم حسن