ولایت عهدی امام زمان علیه السلام

ای ولّیِ امرِ عالم..عزّتت پاینده باد..
تا خودِ محشر الهی شوکتت پاینده باد
گرچه که از ابتدا  بودی امامِ نُه فلک..
تا خدا باقی ست آقا دولتت پاینده باد
صاحب عصر و زمانی صاحبِ کلّ ِ وجود
بر تمامِ خلقِ عالم..رحمتت پاینده باد
مثلِ جدّ ِ خود امیرالمومنین با هیبتی
حجّتِ آخر..تمامِ صولتت پاینده باد

(می رسد بر گوشِ من:عصرِ ولایت عهدی است)
(نوبتِ صاحب الزمانیِ امامِ مهدی است)

اختیارِ ما به دستِ توست ای حصنِ حصین
مهرِ تو در سینه ی ما هست چون دُرّ و نگین
با تو هر ساله در این ایّام بیعت می کنیم
ای امامِ حیّ و حاضر ..جلوه ی حبل المتین
ای امامی که اطاعت از شما‌..دینِ من است
من مطیعِ امرتان هستم امام المتقین
یابن حیدر یابن زهرا یابن ختم الانبیا..
بر قدمهایم ثباتی ده نگارِ نازنین..

(مرحبا ای آخرین آئینه دارِ مصطفا..)
(حضرت مهدی، امام منتَظَر خیر الورا)

گر نبودی عالم و آدم ز هم پاشیده بود
گر نبودی مادرت زهرا ز غم رنجیده بود
هر ولایت پیشه ای که سینه چاکِ این در است
در حقیقت صورتش را بر درت سائیده بود
هر زمان که عرض حاجت می برم در محضرت
دیدم انگاری که لطفت..حاجتم بخشیده بود
سیر کردم در کتب تا اینکه بشناسم تو را
در مقامِ تو به دست آمد سخن پیچیده بود

(حجّتِ ارض و سما..عارف به حقّ ات می کنی؟)
(آخرین مردِ خدا..عارف به حقّ ات می کنی؟ )

یا ابالصالح دعایی کن که درگیرِ غمم..
روسیاهم بدترین عبدِ میانِ عالمم..
در شب جشنِ ولایت عهدی ات رو می زنم
از دلم بیرون ببر غم را که بحرِ ماتمم..
صورتِ خود را نشان ده بر گدای بی کس ات
صورتت پنهان نکن آخر منم یک آدمم..
ذرّه ای قابل نباشم در حریمِ نوکری..
چه رسد آنکه بخوانی نوکرت را ؛مَحرمم

(ای امامِ من دعا کن خسته ام ای شهریار)
(قوّتی بر من عطا کن‌ تا شوم چشم انتظار )