در نعت حضرت صادق آل محمد(ع)
سبط نبی که حجت حق بر زمین بود
مدحت سراش، حضرت روح الامین بود
نور دو چشم فاطمه ، قرآن ناطق است
سلطان انس و جان که از او زنده، دین بود
سلطان انس و جان که از او زنده، دین بود
بنیانگذار مذهب و مشکل گشاست او
بحر عُقول و پیشرو مومنین بود
بحر عُقول و پیشرو مومنین بود
خورشید با تمام فروغش، چو ذره ای
در جلوه گاه پرتو آن مه جبین بود
در جلوه گاه پرتو آن مه جبین بود
سبط امام پنجم و خود خسرو ششم
کاظم امام هفتم ما هم از این بود
کاظم امام هفتم ما هم از این بود
در شام مولدش همه دلهاست پُر طَرَب
از مقدمش جهان همه خُلد برین بود
از مقدمش جهان همه خُلد برین بود
او رهنمای شیعه و درمان درد هاست
نامش امام صادق و حبل المتین بود
نامش امام صادق و حبل المتین بود
در گفتگو به دشمن حق سخت و محکم است
با دوستان خود همه گرم و وزین بود
با دوستان خود همه گرم و وزین بود
استاد فقه و علم و اصول است در جهان
بر خاتم پیمبر ما او نگین بود
بر خاتم پیمبر ما او نگین بود
شاها، نما ز رافت خود بر (فرج) نظر
از خادمانِ شاعر و از ذاکرین بود
از خادمانِ شاعر و از ذاکرین بود
- دوشنبه
- 12
- آبان
- 1399
- ساعت
- 0:38
- نوشته شده توسط
- امیررضا فرجوند
- شاعر:
-
امیررضا فرجوند
ارسال دیدگاه