بی روی تو کس مهرولارا نشناسد

نشناخت تورا هرکه خدارا نشناسد

ازثابت و سیاره و خورشید یکی نیست

کان آیینه قبله نمارا مشناسد

هرذره ی چرخنده دراین گنبد وارون

درپیش تو خورشید سهارا نشناسد

ای آیینه ی کعبه و ترسیم خدایی

دل جزتو دگرراهنمارا نشناسد

کزروی خرد پیش تو نارد به تمنا

پرگارزمان نقطه ی بارا نشناسد

ناکام زدنیا برود آنکه به عمری

یکباره ره کرب و بلارا نشناسد

حیثیت عالم همه ازنام حسین است

آن کیست که آن کان وفارا نشناسد

با یاد حسین ارنبود زایرکعبه

حاجی ست ولی سعی و صفارا نشناسد

ازکوثرو تسنیم کجا بهره بگیرد

هرتشنه که آن آب بقارا نشناسد

درسینه ما عشق حسین است  زند موج

دریای ولا چون و چرا را نشناسد

ما عاشق دربارحسینیم (صدیقا)

آیینه ما نقش خطارا نشناسد

شاعر:مرحوم صدیق تبریزی