گـردن شیر کجا؟ غـل و زنجیر کجا؟
نخل توحید کجا؟ سنگ تکفیر کجا؟
شامیان سنگ به ریحانۀ زهرا نزنید
خنده بر زخم دل زینب کبری نزنید
الامان واویلا الامان واویلا
نقش گلبوسۀ سنگ مانـده روی بدنم
غـل و زنجیــر کنـد گریه بر زخم تنم
اجـر و مـزد نبـی و عتـرت پیغمبرتـان
آمده سوت و کف و آتش و خاکسترتان
الامان واویلا الامان واویلا
نیزه‌هــا دورِ زنــان همگــی دورْ زنـــان
یکطرف سر به سنان یکطرف شمر و سنان
یا که از تیر حیا، دیدۀ خود کور کنید
یا ز محمـل، سـر بابای مرا، دور کنید
الامان واویلا الامان واویلا
خنده کردید ولی اشک ما را دیدید
پای قرآن حسین همگی رقصیدید
پیش یک مشت اسیر، از همه‌سو، صف نزنید
فاطمــه، آمــده در بیــن شما، کف نزنید
الامان واویلا الامان واویلا
شامیان! من پسرِ پســر زهـــرایم
چکمۀ سرخ شده خون به ساق پایم
هـر طـرف، با سـر بابای شهیدم نبرید
با تن غرقه به خون، پیش یزیدم نبرید
الامان واویلا الامان واویلا
شاعر:شاعر:علی اکبر لطیفیان
منبع:سایت حسینیه
- دوشنبه
- 6
- آذر
- 1391
- ساعت
- 17:4
- نوشته شده توسط
- مرتضی پارسائیان
- شاعر:
-
علی اکبر لطیفیان
ارسال دیدگاه