به سبک(میگذرد کاروان...)
(ای دل اگر عاشقی...)
ای یارادان عالمی یکسر عدمدن خدا
روزی وئرن خلقته لطف و کرمدن خدا
مینلر آنا یا آتا مهروه حاشا چاتا
عفو ائله بو زاری تا قورتارا غمدن خدا
رو سیه بنده وی عفو ائله
عبد شرمنده وی عفو ائله
نفس جفاجو منی الده اسیر ایلیوب
سندن اوزاقلاشدیروب گؤر نه حقیر ایلیوب
اشکیم اؤزه باغلارام آهیله دل داغلارام
اؤز حالیما آغلارام غم منی پیر ایلیوب
ابر تک اشکبارم خدا
بنده ی شرمسارم خدا
هر گجه تا صبحه جاق وار یئری ائتسم نوا
ایلمیشم چون خدا عمرومی باشدان باشا
اشکیم اولاندا روان سسلرم ای مهربان
قیل گئنه مهرون عیان لطفوه یوخ انتها
چوخدی جرم و گناهیم منیم
یوخدی اؤزگه پناهیم منیم
- سه شنبه
- 4
- آذر
- 1399
- ساعت
- 14:9
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
علیرضا حضرتی (ناعمی)
ارسال دیدگاه