ای جلوه گر ز روی تو نور خدا على
ای روشن از جمال تو ارض و سما على
ای در سپهر حُسن درخشنده آفتاب
وی مظهر جمال و جلال خدا على
در حیرتم که باز چه گویم ز وصف تو
جائی که هست مدح تو در هَل اتی على
بعد از نبی که سرور و سالار انبیاست
ایزد نیافریده نظیر تو یا علی
زان رو که نام نامی تو اسم اعظم است
ورد زبان من شده نام تو یا علی
کوی تو را به روضۀ رضوان نمی دهم
باغ بهشت بی تو ندارد صفا على
من خوشدلم به گوهر گنج ولای تو
مهر تو داده طاعت ما را بها على
در بارگاه قدس توجّه نمی کنند
بی مُهر مِهرِ تو به نماز و دعا على
از جور روزگار حوادث مرا چه باک
دارم تو را من ای شه مشگل گشا على
دستم بگیر پیش تو آورده ام پناه
امّید بسته ام به تو یا مرتضی علی
بر درگهت مرا به غلامی قبول کن
ای شهریار اعظم ملک ولا على
این چامه را « فگار » بهانه نموده است
گیرد صله ز دست تو طبع رسا على
- جمعه
- 7
- آذر
- 1399
- ساعت
- 20:56
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم یوسف مهدیون
ارسال دیدگاه