شكسته شد در و اي واي خانمم افتاد
هجوم لشكر و اي واي خانمم افتاد
مسير معبر و اي واي خانمم افتاد
نگاه دختر و اي واي خانمم افتاد
هجوم دود ، نديدم چقدر تاريك است
حيا كنيد كمي كوچه تنگ و باريك است
پرند دور و بر تو عقب برو بانو
شكسته بال و پر تو عقب برو بانو
چه آمده به سر تو عقب برو بانو
كه ضربه زد به سر تو عقب برو بانو
خدا كند كه نيافتي دوباره راه برو
سريعتر برو از هجمه ي نگاه برو
فداي زار نگاهت چقدر غم خوردي
مگر چه بوده گناهت چرا بهم خوردي
بگو زچند نفر ضربه پشت هم خوردي
گمان كنم كه زمين خوردي و قدم خوردي
قدت خميده شده بانوي جوان علي
چه زود پير شدي آه مهربان علي
چه شد برام بگو زير دست و پا ماندي
نديدمت وسط ماجرا چرا ماندي؟!
ميان خنده يك مشت بي حيا ماندي
بگو براي علي كه چه شد كجا ماندي
حسن نشسته فقط آه مي كشد بانو
نگاه خسته به اين راه مي كشد بانو
خدا كند كه كسي ضربه ناگهان نخورد
خدا كند كه عزيزي غم جوان نخورد
خدا كند غمِ اينجا به خاندان نخورد
به قلب زينب تو آب هم تكان نخورد
تمام قائله اينجا دگر تمام شود
از اين به بعد فقط نقل احترام شود
- یکشنبه
- 16
- آذر
- 1399
- ساعت
- 10:36
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
احمد شاکری
ارسال دیدگاه