• جمعه 2 آذر 03


امام زمان(عج) -(سلام ای دلربای پور حیدر)

592


                     سلام اي دلـرباي پور حيدر         
                     عـزادار    عـزاي   پور حيدر
كجايي نازنيـنا محرم عشق 
                                   نگار بـا   وفــاي پور حيدر
بيادل را رسان بركعبه عشق          
                                 بهشتم،  كـربلاي  پور حيدر
بیا یابن الحسن ای فخرعالم
                                    يگـانـه آشناي   پور حيدر
طلوع بنما ز مکّه، کعبه را بین
                                  سيه جامه  بـراي پور حيدر
نموده قلب نازت را پراز خون
                                  غـم  بی منتهای   پور حيدر
بيا مـولا  نظر بنما  به عُشاق
                                 در اين دارالشّفاي پورحيدر
به هرجاپرچمي با نام مولاست
                                   بُود  آنجا سـراي  پور حيدر
به روي گنبدش باشد  لوايي
                                   نشان از ماجـراي پور حيدر
به آوازی رسان بر اهل عالم
                                پيـام    نيـنواي    پور حيدر
براين ماتم اماما، اشك ريزد
                                به جنّت مرتضای   پورحيدر
ترا سوگند بر سجاده ی عشق
                                  نماز   بـا صفـاي  پور حيدر
بيا از  بهر  خونخواهي  مولا
                                 به پا  بنما  لـواي  پور حيدر
به سينه دارد او زخمي ز اعدا
                                  تويي  تنها  دواي پورحيدر
هنوزم میرسد برگوش جانها
                                   صدای وا  اخـای پور حيدر
درآن هنگام واویلا که مي گفت
                                 بيا صـاحب لـوای پور حيدر
طنين اندازشد درمسلخ عشق
                                صداي خوش نواي پور حيدر
گلي نه، غنچه اي زيبا به روي
                                يـد مشگل گشاي پور حيدر
بگفتا خصم دين را شاه عالم
                                 الا  اي اشقيـاي   پور حيدر
ندارم گل، بوُد اين غنچه ی گل
                                   مثال گُـل بـراي  پور حيدر
دهید این طفل رایک جرعه آبي
                                 به حق مصطفای  پورحيدر
به ناگه  از کمان تيری رها شد
                              زخصم  بي حیای  پور حيدر
به تيرحرمله  غنچه گلی ناز
                               شکُفت ازلاله های پورحيدر
گلويش شدنشان نوک پیکان
                               فدا  شد بر خداي  پور حيدر
زخون، سيراب و بر لبها تبسم
                              رضا شد بر رضاي پور حيدر
بزد گُل خنده اي تا كـه نبيند
                                  نـوا ی جا نگـزای پور حيدر
چو زد بوسه به ناي اصغر ،آهی
                                برون آمـد  ز نـاي پور حيدر
لبِ عطشان اصغر غرقِ درخون 
                               ولي  بر لب ثنـاي  پور حیدر
چنين مي گفت  بـا  حیّ توانا
                                 خـدايا  ای  خدای پور حيدر
ببخشا عاشقانم را به محشر
                                  شفاعت خونبهاي پورحيدر
آخوندی دل سپرده روز محشر
                                   به الطاف و دعای پور حيدر

  • پنج شنبه
  • 20
  • آذر
  • 1399
  • ساعت
  • 0:10
  • نوشته شده توسط
  • یوسف اکبری

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران