از وقتی شدی - آقای خودم
از عشق كربلات ديوونه شدم
ابا عبدالله(٢) دل و دين و دنيامه كرببلا
ابا عبدالله(٢) تو ميدونی رويامه کرببلا
اباعبدالله(٢) غم اشک چشمامه کرببلا
دست منو ميگيره كرمت
يادته گفتی كه می برمت
بين الحرمين و زير بارون
خاطره ها دارم از حرمت
اللهم الرزقنا حرم / ميميرم كربلا نرم ۲
آقا كی بجز - تو صاحبمه
كربلای تو حج واجبمه
ابا عبدالله(٢) همه ميدونن زندگيم حرمه
ابا عبدالله(٢) حرمت آرزوی مادرمه
اباعبدالله(٢) آره گنبدت سايش رو سرمه
روی هيشكی نبستی اين درو
زائرتم دارم اين باورو
كربلا رفتم واسم نوشتن
صد هزار تا حج پيغمبرو
اللهم الرزقنا حرم / ميميرم كربلا نرم ۲
ای آب حيات - ای راه نجات
مبدل السيئات بالحسنات
ابا عبدالله(٢) به غمت گناهامونو بخشيدن
ابا عبدالله(٢) ما رو توو زمره اصحابت ديدن
ابا عبدالله(٢) به دلامون شوق كربلا ميدن
خيلی اشک چشمامو دوس دارم
تو كه باشی دنيامو دوس دارم
از وقتی اومدی توو زندگيم
تک تک لحظه هامو دوس دارم
اللهم الرزقنا حرم / ميميرم كربلا نرم ۲
- جمعه
- 21
- آذر
- 1399
- ساعت
- 18:51
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
میلاد قبایی
ارسال دیدگاه