چشم‌هایت دو رود شورانگیز،
سینه‌ی غرق آتشت دریاست
لب خشکت -حدود سی سال است-
وارث داغ‌های کرب و بلاست
کوهی از خاطراتِ شعله‌وری،
آب هم می‌زند تو را آتش
اشک‌های مدامِ هر روزت،
جلوه‌ی کل یوم عاشوراست
تو علی هستی و شبیه علی،
مرد میدان فتنه‌ها هستی
در هیاهوی کارزار نفاق،
دست‌های تو ذوالفقار دعاست
هر قیامت شکوه افلاک است،
هر قعودت شرافت خاک است
آسمان‌زاده‌ای و سجده‌ی تو
سببِ اتّصالِ ارض و سماست
کربلا اوج لطف معبود است،
پیش چشمان عارفانه‌ی تو
و تو هم مثل عمه‌ات زینب(س)،
هرچه آن روز دیده‌ای زیباست
- یکشنبه
- 23
- آذر
- 1399
- ساعت
- 21:44
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
محمد حسن مهدویانی
ارسال دیدگاه