شب میلاد عمه ی سادات
چشم هایم دوباره بارانی ست
دلِ آتش گرفته از عشقم،
میزبانِ شبی زمستانی ست
شبی از جنس عشق و نور و امید، شبی از جنس شوق و شور و شعف
چشم وا کرده روی دست زمین
دختر سربلند شاه نجف
در بیان ستایشت بانو با غزل هم زبان ما لال است
از بهشت خدا به سوی زمین آمدی و حسین خوشحال است
آمدی و شد آسمان و زمین، غرقِ نور تو حضرت زینب
عاشقانه قنوتِ گریه بگیر!
ابرِ رحمت به حرمت زینب
پر زدی تا در آسمان ، پُر شد، همه جا از شمیم عطر خدا
آمدی بین واژه های نفاق
خط کشیدی به زیر سطرِ خدا
در ازل عاشقت شده ست حسین که ندیده تو را خریدار است
روز میلاد تو تجلی عشق و ایثار هر پرستار است
چه مدینه چه کربلا چه دمشق دل من هست روضه خوان حرم
در رهت جان خویش را دادند فاطمیون...مدافعان حرم
- یکشنبه
- 30
- آذر
- 1399
- ساعت
- 14:58
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
حسین جعفری
ارسال دیدگاه