بانوی شهر مدینه مادر سقا منم
فاطمه ام البین و همسر مولا منم

غمگسار مرتضی در روزهای بی کسی
یاور تنهایی حیدر پس از زهرا منم

سینه ام گردیده شرحه شرحه از داغ فراق
آنکه با آهش کند آتشفشان بر پا منم

عمر من در ماتم و اندوه طی شد روز و شب
داغدار ماتم مظلوم عاشورا منم

هر صباح و هر مسا در ماتمش ناله زدم
آنکه کرده دیده از این داغ چون دریا منم

در مدینه دور من یک باغ یاس و لاله بود
بی پسر گردیدم و بی یاور و تنها منم

روزها نوحه گر قبر خیالی می شوم
آنکه دارد دم به دم بر روی لب نجوا منم

یاد آقایم حسین و یاد عباسم به خیر
مادر سقای لب تشنه لب دریا منم