کیمدی بو سید تنها دل صحراده گزور
وار قباقنده اوتوزمین قشون آزاده گزور
ذوالفقار الده گلوب عرصهٔ دعواده گزور
گرچه سلطان سلاطینیدی چوخ ساده گزور
هیبتی قورخی یاراتمیش دل اعداده گزور
ذوالجناح اوسته مینن وقته دیوب بسم‌اللّٰه
وِردی میدانه اننده اولوب اِنّــا لِلّٰه
گوردی که موج ورور مورو ملخ مثلی سپاه
دیدی لا حول وَ لا قوّة َ الا ّ بِاللّٰه
اسم اعظم اوخیوب موجیلی دریاده گزور
بنزور عمامه سینون حلقه سی بسم اللهه
باغلیوب گردنینی رشتهٔ حبل اللهه
کعبه دن محرم اولوب بیت فنا فی اللهه
تاپشروب اهل و عیالین بیر اولان اللهه
چونکه تنهادی پناه حقِ یکتاده گزور
آغ عبا سرمه ای عمامه یاشیل شال کمر
ساری نعلینی ایاقینده‌دی چون پیغمبر
ذوالفقاریله اوزون نیزه‌سی کتفنده سپر
سایهٔ هیبتی دائم سرِ اعدانی گزور
آلننون سجده یری ثابت ایدور ساجدیمش
خاضع و خاشعیمش زاهدیمش عابدیمش
گونوزی اولسا مجاهد گئجه لر زاهدیمش
قصد جنگی یوخومش عرصه بله راکدیمش
صفلری پوزماقا الان اولوب آماده گزور
- جمعه
- 5
- دی
- 1399
- ساعت
- 23:39
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم رحیم منزوی اردبیلی
ارسال دیدگاه