سو مشکیمی بو قوم ائدوب قارداش بهانه
آخر خدنگ ظلمه من اولدوم نشانه
قارداش بو قوم دون منی سالدی نفسدن
از قالدی آیریلسون قارداش صدا جرسدن
روحیم پر آچوب ایستوری چیخسون قفسدن
از بس که تنگ اولوب اونا بو آشیانه
خیالیمده قارداش اولور ئولوم مجسم
تندن دوشوبدی قوللاریم قدّیم اولوب خم
دوشدوم عِقاب اوستن یره علَملَه باهم
بو گوزلریمی تیکمیشم اول آستانه
یریندن اوینویان زمان تمام صفلر
آلوبدی دوره می منیم بو چولده لشکر
ووروبلار شاهبازیوه خدنگ ، آچوب پر
ایستورم اوج وحدته اولام روانه
آخرِ عمریمده ای کاش یوزون گوریدیم
اُول حقه بنزر رخساری گوروب ئولیدیم
قدملریوه دوشَنوب الون ئوپیدیم
نولار ئولن زمان یئتَم بو عِزّ و شانه
زخمی بیر آهو تک گلن اوخلاره رامم
سقّادور آدیم حیف اولا شکسته جامم
سن نور عین پیغمبر ، منده غلامم
آنام کنیزیدور قارداش بو دودمانه
بو تَنده گرچه چوخ قارداش جراحتیم وار
ئولونجه تشنه جان سنه حمایتیم وار
سکینه دن سو اوسته چوخ خجالتیم وار
قیامته کیمی گرک گَلَم فغانه
گل ای سنق گوگللرین پناهی قارداش
اُمّیدسیزلرین اُمّیدِگاهی قارداش
یوخومدور ال دوتام رکاب شاهی قارداش
ز بس دولوبدی قان بو چشم خون فشانه
بو قلبیدن آلان فقط قرار و طاقت
نه گوز یاراسی نه عطش نه دردِ غربت
قورخوم بودور دشمن ائده سنه جسارت
بهانه انتظاریمه بودور بو آنه
غمون اگر چه چوخ اولار بو نسگلیمدن
باشیم سینوب یارا دگوب منیم بئلیمدن
چتین اولار سالام گوزل آدون دیلیمدن
ئولونجه مشق اولوب منه بو خوش ترانه
گلنده باشیم اوسته کاش دیلیم اولیدی
یانوندا من اوتورماقا بئلیم اولیدی
نولاردی پیکریمده بیر الیم اولیدی
چاتیدی من ئولنده دامنِ امانه
"صافی" چکوبدور "صادقی" ، بو سوزده زحمت
اولسون گوروم محشرده روحی غرقِ رحمت
شاعر اولان چکسون گرکدور رنج و محنت
رخساره گوز یاشین روان ایتسون شبانه
- شنبه
- 6
- دی
- 1399
- ساعت
- 20:9
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمدرضا صادقی
ارسال دیدگاه