۱ (یاران چه غریبانه رفتند از این خانه)
۲ (عباسیم علمداریم آچ گوزلریوی قارداش)
سر لشکرِ ایرانی سردارِ سلیمانی
هم عاشق قرآن و هم کشته قرآنی
رفتی و وقارم رفت بر عشق عیارم رفت
هم یار ولایت هم سردار دیارم رفت
ای یار خداحافظ
سردار خداحافظ
یار شهدا بودی سرباز ولا بودی
در معرڪه بر دشمن شمشیر قضا بودی
رفتی و زهجر تو در رنج و محن سوزم
اینگونه نمی سوزد پروانه ڪه من سوزم
با مشت گره ڪرده گفتی تو تبرّی را
با خون تو نشان دادی معنای تولّا را
رفتی و نمودی تو این خانه دل ویران
چون ابر ز هجر تو گرید همه ایران
الحق ڪه سن ایرانه اولدون سبب عزت
باتدون قانا تا قالسون حشره ڪیمی امنیت
اوز جانیوی غربتده قربان وطن ائتدون
بو هجریده ایرانی سن غرق محن ائتدون
سن شاه شهیدان تک ناحق ، قانیوا باتدون
لطف ایلدی اربابون آمالیوه سن چاتدون
مشق آلدون اوز عمرونده سن راه امامتدن
نوش ایلدون عشقیله صهبای شهادتدن
بو وحدته سن اولدون تا واردی جهان ، بانی
بو مسئله ده قویدون حیران هامی دنیانی
دین اوسته مرام اوسته آخر هدفه چاتدون
سقا کیمی دوغراندون اوج شرفه چاتدون
- شنبه
- 6
- دی
- 1399
- ساعت
- 20:33
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمدرضا صادقی
ارسال دیدگاه