لاله زار عقیقه چادر خاکی
گل نیلوفریه روی کبودت
یه جوری آتیش گرفتی از یه سیلی
که پیچیده توی کوچه بوی عودت
صدات می لرزه و چشات نم نم بارونه
یکم طاقت بیار الان می رسیم خونه
چرا آینه ی بخت من پر غباری
می خوای پاشی از جا ولی نا نداری
آه آه آه وا اُمّاه
از زمین بلند شو مادر جوونم
تکیه تو بده به دیوار و به شونم
تو که رو گرفتی از حالا بگو من
با چه رویی تو رو خونه برسونم
رو خاک دست می کشی پی گوشواره می گردی
امون از ناله هات چیکار با دلم کردی
من امروزو حتی به فردا نمی گم
من از کوچه هیچی به بابا نمی گم
آه آه آه وا امّاه
هاله افتاده چرا به روی ماهت
یکی پیدا شه بگه چی بود گناهت
زندگی چی سرت آورده بمیرم
خستگی می باره از طرز نگاهت
منو محکم بگیر آروم آروم قدم بردار
به این دنیا بگو برو دست از سرم بردار
می خوام باز نگاهت کنم روم نمیشه
دلم بعد از این غصه آروم نمیشه
آه آه آه وا امّاه
- یکشنبه
- 7
- دی
- 1399
- ساعت
- 15:15
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه