دستم بگیر تا که بهشتم بنا شود
شاید سرم قبول کنی خاک پا شود
بالی بده که بال بگیرد اسیر تو
شاید کبوترِ حرمِ کربلا شود
بی‌تو میان غفلت خود غوطه خورده است
نوری که با مسیر شما آشنا شود
زنگار بسته سینه‌ام از عمر رفته‌ام
اشکم بریز خانه‌ی آئینه‌ها شود
پیراهن سیاه من از جنس شال توست
امشب نشسته‌ام نفسی خرج ما شود
- پنج شنبه
- ۱۱
- دی
- ۱۳۹۹
- ساعت
- ۱۲:۸
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
حسن لطفی
ارسال دیدگاه