زمین نخورده عَلَم بعدِ تو عَلَم باقی ست
ستونِ خیمه نیفتاده، این حرم باقی ست
خرابِ باده ی عشقیم و یک به یک مستیم
همیشه پای همین بیرق و عَلَم هستیم
شبیهِ حضرتِ زینب دلاور و شیریم
و انتقامِ تو را از یزید ، می گیریم
گمان مکُن که اگر رفته ای علی تنهاست
نگاه بانِ درِ این حرم خودِ زهراست
نگاهِ ما همه بَر دلبرِ خراسانی ست
تمامِ بیشه پُر از بَبر و شیرِ ایرانی ست
و ضربِ سیلیِ ما ابتدای ویرانی ست
و نامِ ما پس از این قاسمِ سلیمانی ست
قسم به عشق که نامش همیشه پا بر جاست
نرفته قاسم ما ، او هنوز هم ، اینجاست...
شاعر:وحید اشجع
- شنبه
- 13
- دی
- 1399
- ساعت
- 19:30
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
ارسال دیدگاه