مظهر جمال و جلال، خلقت نوری، انقلاب، تقریب مذاهب، مقاومت، امام زمان علیه السلام

 

ای در ستایش تو زبان قصیده لال

یا فاطمه ز مهر میسر کن این مقال

 

ای ماه! جایگاه تو را گر کند نگاه

افتد ز رفعت تو کلاه از سر خیال

 

«آیینهء تمام‌نمای خدا تویی»

هم مظهر جلالی و هم مظهر جمال

 

خم شد پدر که بوسه به دستت زند به عشق

یعنی که در برابر تو میم گشت دال

 

اطعام میکنی به گدایان کوی خویش

از جود پیش از آنکه کند سائلی سوال

 

ماه نگاه روشنت ای خوب، بی غروب

خورشید چشمهای تو ای مهر، بی زوال

 

تو بین آسمان و زمین در ترددی

داری هماره سمت خدا راه اتصال

 

پل بسته ای به عرش که انسان رسد به اوج

طی می شود به یاری تو وادی کمال...

 

گسترده ای چنان به جهان پر که کائنات

محوست زیر سایهء تو ای فرشته بال

 

گرچه همای رحمت حق مرتضی علیست

بگرفته ای همای علی را تو زیر بال

 

تو تکیه‌گاه حیدر کرار بوده ای

چون تکیه بر صلابت تو میدهد جبال

 

فرزند تو علَم به کف اِستاده مثل کوه

تا خاک پر شود ز شکوه علی و آل

 

خلقت ز آفرینش نورت شروع شد

ای اولین سرودهء خلاق بی مثال

 

ای خلقت نخست نباید ز روی جهل

سن تو را شمرد به مقیاس ماه و سال

 

بر ما ائمه حجت حقند تو ولی

بر هفت و چار حجت خلاق لایزال

 

فرزند توست منجی انسان بی پناه

روز ظهور می رود از قلب تو ملال

 

شیعه برَد به دامن تو دست التجا

سیراب، اهل سنت از آن کوثر زلال

 

تو محور وفاق تمام مذاهبی

نام تو رمز وحدت و تقریب و اعتدال

 

داریم اختلافِ فراوان.....ولی ز عشق

تا می رسد به نام تو کم میشود جدال

 

تو فتح کرده ای قلل شرق و غرب را

جولانگه تو مرز جنوب ست تا شمال

 

پیچیده است صیت سماواتی شما

از شرق نَجد یکسره تا غرب پرتقال

 

سادات بوده اند همیشه علَم به دست

از قطب مصر تا اسدآباد را جمال

 

تاریخ شیعه را شُرفا سرخ کرده اند

از کربلا شروع شد این قصهء قتال

 

در عصر ما گر از شُرفا پرسی ام به فخر

پیر خمین و خامنه را آورم مثال

 

فرزند تو ز خانه برون کرد شاه را

بت را شکست بت شکن فاطمی‌خصال

 

فرزند تو شکست طلسم یهود را

می آرَد ارمغان به رژیم ستم زوال

 

سید حسن که نصر خدا هست یاورش

فرزند توست فاتح صد قلهء محال

سیدعبدالله حسینی، گلچین یک قصیده