دعا، نماز نشسته، قرآن، ولایت، دفاع از امام

بانوی مهربان چه بگویم برای تو

از شام گریه یا سحر ناله‌های تو؟

چندی ست در مصیبت نام پیامبر

گشته ست جبرئیل، شریک عزای تو

این چندمین شب ست که با ناله‌ی علی

مشغول گریه‌اند ملائک برای تو؟

آورده‌اند مائده‌ی خوانت از بهشت

گردانده است دست ملک، آسیای تو

روشن شده مدینه ز نور جبین تو

تا خانه‌ی علی شده عین الضیای تو

با آن دعا که قسمت همسایه کرده‌ای

شرمنده‌اند اهل کرم از سخای تو

ای عرش، ارتفاع نماز نشسته‌ات!

معراج مصطفی ست، عروج دعای تو

دردآشنا برای علی جز تو کس نبود

آه از دل به دردِ علی آشنای تو!

تقسیم در میان زمین گشت و آسمان

راز بزرگ صبر جمیل و رضای تو

یک روز، در حمایت مولا بلند شد

در مسجد رسول، شکسته صدای تو

یک روز خانه با در و دیوارِ سوخته

می‌خواست تکه‌تکه بیفتد به پای تو

حرمت گرفته کعبه به نور تو فاطمه

ای حسرتِ بهشت برین، بوریای تو

روشنگر مقام علی در ولایتید

ای برتر از مقام امامت، ولای تو

شأن شما به سوره‌ی کوثر خلاصه نیست

قرآن کاملی و علی «هل أتی»ی تو

ای «انما ولیکم الله»ات آینه!

«اللهُ نور» گشته چراغ سرای تو

میراث خاندان شما «انما یرید»

عهد علی ست آیه‌ی «قالوا بلی»ی تو

آیات جبرئیل که در مصحفِ تو بود

رازی نگفته بین تو ماند و خدای تو

شب‌های آخر است که آورده جبرئیل

با خود خبر ز تشنه لبِ کربلای تو

تا شور کربلای حسین تو جاری است

کی ختم می‌شود به فدک ماجرای تو؟

گر گم شود کلیدِ درِ بسته‌ی بهشت

ماییم و اسم اعظمِ مشکل گشای تو