محبت پیامبر، خطبه

عطر خداست، در نفس دلربای تو

بوی بهشت می دمد از خاک پای تو

آن روزها که صحبتی از ماسوا نبود

کوثر نداشت ذات الهی سوای تو

حوّا امید داشت شود فضهء درت

آدم شد از بهشت برون در هوای تو

پیغمبران، ملائکه، حوریّه، جنّ و انس

دارند احتیاج به ذکر دعای تو 

بیت الحرام خواجهء اسراست حجره ات

آرَد ملک طواف، به دور سرای تو

گلبوسه های پشت هم ختم انبیا

پیداست روی آبلهء دستهای تو...

تاریخ شاهد است که آید هنوز هم

از مسجد مدینه صدای رسای تو

گویی فقط رسول خدا حرف می زند

وقت خطابه از دو لب جانفزای تو

با آنکه از صدای تو هفت آسمان گریست

انگار هیچ کس نشنیده صدای تو

می خواستند اجر رسالت ادا کنند

گردید تازیانهء امّت، جزای تو

ای یاس نیلی نبوی! کاش خورده بود

آن تازیانه ها به تن ما به جای تو...

استادسازگار، گلچین یک قصیده