رنج و ملال بی بی، غربت مولا

یا فاطمه با قدر و جلالی که تو داری

در حیرتم از رنج و ملالی که تو داری

کس با خبر از قدر بلند تو نگردد

در فرصت کوتاه و مجالی که تو داری

ای زهره ی زهرا «بابی انت و امی»

در حیرتم از شوق وصالی که تو داری

کی مانع پرواز تو شد در طلب حق!؟

قربان شکسته پروبالی که تو داری

اسلام غریب است و علی یکه و تنهاست

این است همه فکر و خیالی که تو داری

ای لاله ی پرپر شده بین در و دیوار

خون گریه کند فضه به حالی که تو داری

می دانم اگر ناز اجل را نکشیدی

خود می کشدت رنج و ملالی که تو داری

استادشفق