اگراین چرخ بد بنیاد دلت دلخون کند گریان
مخورغصه گهی وصلش امیدش میکند خندان
فلک را عادت است جانا مقام و منزلت گیرد
که شاهی را گدا کرده گدا را خسرو خاقان
حفیظ قدر وعزّت باش به تمکین شعاروشور
که تمکین میکند سنگ عبث را همچو لعلِ کان
زعدوانت نترس ایدل بکن اَحوَط زاحبابت
که احباب حیله را پنهان ولی دشمن کند اعلان
مکن باور مبند ایدل دلی بر مردم دنیا
میسّر گر شود مردم کنندت با زمین یکسان
زمانه گر کند اِعسار شماتت ها کند احباب
توکّل بر خدایت کن "رساند بهره از عدوان
اگر غیظی بدل داری " نگربر کاظمین الغیظ
تو کاظم باش و عفّش کن"مطیع آیۀ قرآن
میان خلق اگر جوئی " تو عیبب هرکس و ناکس
تو با آن عیب جوئی ها" " نبردی از خدا فرمان
به وقت هر تکلم گر" کنی صحبت چو طولانی
پذیرا گر نشد اسماع" دهد سهوی به هرانسان
به هر کس گردهی احسان مزن دیگربراو منّت
بدان منّت نِهِ اصلی "همان خالق بُوَد منّان
اسیرتارغم گشتی " بیا در محفل عشّاق
سرشک دیدگان سازیم " به یمنش تا شود مرجان
بیا منصوب درگاه "حسین ابن علی باشیم
چو (عدلی) مشکل خود را " به محفل ها کنیم آسان
- جمعه
- 19
- دی
- 1399
- ساعت
- 20:17
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج اصغر فرشچی
ارسال دیدگاه