مرغ شب امشب شده دَستانسرای فاطمه
فاطمه می کوچد امشب از سرای فاطمه
جِبرَئیل از عرش بَهر سر سلامت آمده
چون نِی بشکسته نالد در عزای فاطمه
عرشیان این نوحه را خوانند باهم یکصدا
برعلی صبری عطا کن ای خدای فاطمه
میوَزد باد سحر آوای غم سر میدهد
چون نمیآید دگر صوت دعای فاطمه
آن نِدای حق دِگرخاموش گردید ای عجب
چون حمایت از علی گشته خطای فاطمه
سینهء خاک سِیَه اُمّ اَبیها می رود
نوحه می خواند پیمبر از برای فاطمه
در دل شب شهریثرب شاهد یک ناله بود
نالهء واغُربَتای مرتضای فاطمه
این غریب شهر خود دیگرندارد هَمدمی
یار خود گُم کرده یار باوفای فاطمه
آب اَسما ریزد و شوید علی آن جسم زار
اشک می ریزند اَمّا بچّه های فاطمه
زد کنار آب روان زُلف سپید از روی او
بَرمَلا گردد به حیدر تا نَمای فاطمه
چون بدیدآن چهرهء نیلوفری باگریه گفت
گشته نیلی بوسه گاه مصطفای فاطمه
حال دانستم چرا این دُرّ گَنج سَرمدی
روی می پوشانده از شیر خدای فاطمه
ای خوش آنروزیکه (نادر)این تن ناقابلت
گر چه ناقابل بوَد ،باشد فدای فاطمه
- یکشنبه
- 21
- دی
- 1399
- ساعت
- 11:49
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج نادر بابایی
ارسال دیدگاه