بند اول
برای بعضی دردا دوا نیست که نیست
برا بعضی حرفا زبون قاصره
دوباره بازم صحبت کوچه و
دوباره بازم روضه مادره
صداش خسته و با همون خستگی
داره عالم و حیدری می‌کنه
توی بستر دردِ اما هنوز
برامون داره مادری می‌کنه
سلام مادر ضربه ای بی امون
زخم باد خزون حق تو که نبوده
تو موندی و دردای بی دوا
سیلی بی هوا صورتی که کبوده
غمت مادر زخم قلب منه
اتیشم میزنه خون به چشم ترم کرد
فدای اون قامتی که خمید
پهلویی که شکست بازویی که ورم کرد
مرو مادر ....مادر من
بند دوم
یه کم قصه رو عاشقانه ببین
دیگ روضه‌ی باز نخونیم بسه
گلی و تصور بکن که میاد
به داد دل باغبون میرسه
همون گل که اسمش با دست خط رو
نوشته رو سربند مولا شده
مث دست زهرا کدوم دسته که
دخیل کمر بند مولا شده
میخواد گلچین پهلوان نجیب
باغبون غریب داغ گل رو نبینه
چه قدر سخته بین صد تا نگاه
پیش چشمای ماه آسمون و زمینه
چه قدربد زد خون شده دلمون
دست مادرمون بین کوچه سپر بود
و رحمی در، اون میانه نبود
تازیانه نبود، انگاری که تبر بود
مرو مادر .....مادرمن
ادامه:
بند سوم
همون گل که عمر علی بوده و
همون گل که حامی حیدر شده
توی اون کشاکش، تو اون کوچه ها
میگن دیده مردم به چشم..
همه غصه ی مادرم بچه هاست
بمیرم چ قدر سوخته واسه حسین
با اون دستایی که دیگ جون نداشت
چه پیراهنی دوخته واسه حسین
واویلا از کربلای حسین
ماجرای حسین، بین گودی مقتل
یه کی نیزه میزنه به پرش
خواهری به سرش داره میزنه رو تل
واویلا از شمر و زجر و سنان
نیزه ها بی امان
سهم پیکر آقا
نبر نامرد از تنش کفن و
کهنه پیروهن و یادگاری زهرا
حسین جانم ای حسین جانم ای حسین جانم ای حسین غریبم
ــــ
با شوق زیارت باعشق حرم
داره سرنوشتم رقم میخوره
توی روضه ها به مشام دلم
بازم بوی سیب حرم میخوره
اره سائلم بی قراری من
برا رزق اشک و برا توشته
یه عمره که لحظه شماری من
برا دیدن قبر شش گوشته
بازم ارباب بال و پر زده دل
روی گنبد دل پرچم توِ بالا
من و دریاب ای سفینه عشق
چون مدینه عشق کربلای معلی
دل زارم سر به راه توئه
در پناه توئه در پناه ابوالفضل
برات من قصه داره هنوز
امضا میشه یه روز با نگاه ابالفضل
- دوشنبه
- 22
- دی
- 1399
- ساعت
- 12:53
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه