اوْ قَدَر گؤز تيكرم يولاّرووا تا گله سن
دؤزرم هر غمه اي ماه دل آرا گله سن
سنه بوسينه ده چوخدورگوزليم غملی سوزوم
ساخلارام سرّيمي اي سينه سي سينا گله سن
رسمدوريار؛گؤروش وقتي يارا؛ گول گتيرر
نوولي الده منه بير شاخۀ طوبا؛ گله سن
راز دل هركسه ابراز ايلديم؛مكرايلدي
بيرسنه واردي اميديم شه والا گله سن
ئورگيم دردينه دنيا ده آقا يوخدي دوا
اي طبيب فقرا درده مداوا گله سن
داخي يوخ تاب و توانيم غم هيجرانه آقا
ايلورم شام و سحر بيله تمنّا گله سن
جان كأنّه دؤشوب ئوز كالبديمدن آرالي
ويره سن جسميمه جان مثل مسيحا گله سن
سني ويررم قسم اللرده ئولن فاطميه
بيزه چوخ طعنه ويرور فرقۀ اعدا ؛گله سن
(آذرين) گرچه اولورخدمتوزه مايۀ ننگ
(جعفري*) تك سنه وارعاشق شيدا؛گله سن
- چهارشنبه
- 24
- دی
- 1399
- ساعت
- 9:41
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
ودود آذرین خلخال
ارسال دیدگاه