شمع علی (ع)

هجده بهار زندگی اش را بدید و رفت

سِنّی نداشت غصّه زیادی کشید و رفت

این چند ماه آخر عمر از تمام خلق

جز کودکان و شوهر خود، او برید و رفت

مشتاق دیدن پسرش بود و حیف شد ...

ماه جمال محسن خود را ندید و رفت

بود آرزوش دیدن ِ یک راه رفتنش

یک بوسه از جمال گلش هم نچید و رفت

نه سال پای عشق علی بود همچو شمع

در بین شعله سوخت،آب شد، چکید و رفت

در بین دود و شعله برای عقیله ، بر...

دیوار  ، مشق روز دهم را کشید و‌ رفت

بانوی ما مجلله بود و رشیده بود

وقت شهادت آن قدِ سرو اش خمید و رفت

.

.

.

با خاک های چادر خود “زائر “و غلام

 از بهر نوکری ِ حسن (ع) آفرید و رفت

✍رامین برومند(زائر)