پرت سوخت
به آتیش کشیدن در خونه رو پیکرت سوخت
بمیرم جلو چشمای زینبت معجرت سوخت
پرت سوخت

بمیرم
توی کوچه ها می کشن دشمنا حیدرت رو
با یه ضربه از تو گرفتن گل پرپرت رو

گناه تو مادر چی بوده واما
که روی تو اینجور کبوده واما
علی دیگه طاقت نداره، واویلا
که زهرا توو آتیش و دوده واما

بند دوم

بمیرم
چی باید بگم از غم سیلی و تازیونه
نزن بی حیا مادرم فاطمه نیمه جونه
واویلا

واویلا
بمیرم که زخم دل حیدرت بی حسابه
سلام علی دیگه توو کوچه ها بی جوابه
واویلا

چرا رنگ زینب پریده واما
چرا قد مادر خیمده واما
الهی که بارون بگیره، پشت در
که آتیش به خونه رسیده واما

.........

بند سوم

توو کوچه
یه جوری زدن اون غلافو به بازوی مادر
که دسش جدا شد دیگه از توو دستای حیدر
وای مادر

بمیرم
دوباره علی مونده و خنده ی تلخ مردم
زمین خورده تو کوچه مادر برا بار چندم
وای مادر

چهل مرد جنگی رسیدن واما
که دست علی رو ببندن واما
بمیرم که یه عده نامرد، تو کوچه
به اشکای حیدر می خندن واما

...‌..

بند چهارم

واما
نبودی ببینی توی کربلا خیمه ها سوخت
توو عصر دهم چادر زینبت بی هوا سوخت
واویلا

واما
نبودی توی کربلا بی کفن شد حسینت
روی نیزه ها رفته بود راس نور دو عینت
واویلا

تو گودی گودال یه نامرد با کینه
رسیده که اینبار بشینه رو سینه
تن خونی شو توی گودال ، برگردوند
نگفت خواهرش داره از دور می بینه