از سقيفه تا ستم آغاز شد
دفتر غمهاي مولا باز شد
هركه بُغضي از علي در سينه داشت
هيزمي آورد و پشت در گذاشت
حائلِ گلچين و گل در بود و سوخت
پشت در آياتِ كوثر بود و سوخت
تا ميان كوچه شد دستش كبود
سوخت درعالم همه بود و نبود
ياس تا با رنگِ نيلي خو گرفت
بِين باغ از باغبان هم رو گرفت
گشت پرپر از ستمها فاطمه
رفت از دنيا چه تنها فاطمه
از ستمها عمرِ او كوتاه شد
محرم اسرار حيدر چاه شد
فاطميه بارش ابر بلاست
وقت ماتم بر دل اهل ولاست
فاطميه ناله هاي حيدر است
ديدن جسم كبود همسر است
فاطميه نيمه هاي شب خموش
بردن ياس كبودي روي دوش
مرتضي قلب زمين را چاك كرد
جسم او نه،، جان خود در خاك كرد
آسمان درفاطميه ناله كرد
گريه بر بانوي هجده ساله كرد
بر لب اهل ولا اين زمزمه است
كربلا هم از قيام فاطمه است
نام زهرا بر لواي كربلاست
فاطميه ابتداي كربلاست
از مدينه آتشي افروختند
تا خيام كربلا را سوختند
روز عاشورا براي فاطمه است
جاي،جايش جاي پاي فاطمه است
تاحسين آنجا به ياد مادر است
قتلِگاهش بِين ديوار و در است
گر كنار مرتضي زهرا نبود
فاش ميگويم كه عاشورا نبود
او كه در محشر شود بر ما شفيع
خفته عاصي در دل خاك بقيع
- چهارشنبه
- 1
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 0:17
- نوشته شده توسط
- Fatemeh Mahdinia
- شاعر:
-
داود تیموری
ارسال دیدگاه