آنکه سر رابرده ام عمری به خاکش بر سجود

روز اول این دل دیوانه را از من ربود

من از اول عشق را با عشق او آموختم

مادرم با عشق او پرورده من را در وجود

نام او بردم به لب تا که زبانم باز شد

اولین ذکر لبم جز نام اربابم نبود

یا حسین و یاحسین گردیده ذکر هر شبم

یا حسین زیباترین نامی است که آدم سرود

می دهد اکسیر نامش جان به قلب مرده ام

نام او اعجاز دارد در فراز و در فرود

بردن نامش میان هروله مستی فزاست

زین سبب دارم به لب تا صبح محشر این سرود

روزمحشر می رسد بانگی که ای سینه زنان

ادخلو ها بسلام ذالک یوم و الخلود

روز محشر هم که آید دیده ها گریان اوست

با نوای ناله یک مادر صورت کبود

تشنه بودی و کسی زآب روان آبت نداد

وای من که هیچ کس زان در نایابت نداد

مجید.رجبی
در جوار حرم امام رضا ع