منو غم دوریت
از نفس ببین اِنداخت
هرکی توو این دنیا
روو به غیر تو زد باخت
توو این روزایی که
زندگی پُر از درده
به من حواست هست؟
این زمونه نامرده
من از خدا فقط = خودتو عشقتو میخام
یه نیم نگات بسه = دوباره باز حرم بیام
آه
میدونم فراق میگیره جونمو
نظری به اشک روی گونمو
ای خواهش من
آرامش من
عزیزم حسین عزیزم عزیزم عزیزم حسین
محاله یک لحظه
از شما جدا باشم
ببین زمین خوردم
دستمو بگیر پاشم
من اینو فهمیدم
جز تو باطلن عشقا
ندیدم هیچ خیری
بی تو من از این دنیا
صدات که میزنم = به داد من تو میرسی
پناه نوکری = توو لحظه های بی کسی
آه
تو رو آخه من به کی قسم بدم
میدونم دوای دردمه حرم
رحمی به دلم
ای شاه کرم
عزیزم حسین عزیزم عزیزم عزیزم حسین
شبای دلتنگی
هی بهونه میگیرم
چشامو می بندم
سمت کربلا میرم
توی خیالاتم
گنبدت رو می بینم
چه خوبه اون لحظه
توو حرم که می شینم
صدای گریه هام = می پیچه بین زائرات
میگم با چشم تر =همه ی زندگیم فدات
آه
دست لطفتو بِکش روی سرم
بنویس که عاقبت فدات بشم
ای آب و گلم
درمون دلم
عزیزم حسین عزیزم عزیزم عزیزم حسین
- جمعه
- 10
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 16:35
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
عباس قلعه
ارسال دیدگاه