باید ادب و خُلقِ نکو داشته باشم
در وصف تو باید که وضو داشته باشم
کوثر شده ای! لطف تو بسیار زیاد است
باید که سبو پشتِ سبو داشته باشم
جای تو و عشقِ تو در آن امن و امان است
هر چند دلی غرقِ رفو داشته باشم
شد فاطمه(س) نام تو، که مانند شب قدر
در هر دو جهان رازِ مگو داشته باشم
میلاد تو شد باعث اندوهِ حسودان
تا کینۂ سختی به عدو داشته باشم

پیشِ تو پیمبر(ص) شدنش داد نتیجه
لبخند پر از خیرِ تو شد سهم خدیجه(س)

میخوانمت ای سورۂ نورِ دلِ حیدر(ع)
ای آیۂ تطهیر، در آغوش پیمبر(ص)
ای گوهر دردانۂ دریای سخاوت
ای ریزه خورِ سفرۂ تو مریم و هاجر
قران به تو و نسل تو دارد سندیّت
کوری دو چشمان همان دشمنِ ابتر
راضیّه شدی! از تو خدا داشت رضایت
در حجب و حیا بسکه شدی از همه برتر
از چادر تو خلق شود تازه-مسلمان
هر گوشۂ آن گوشه ای از عالم محشر

من عاشق اینم که بدهکارِ تو باشم
همسایۂ دیوار به دیوارِ تو باشم

بی شُبهه ترین یاری و تفسیرِ یقینی
همکفو علی(ع) هستی و اسطورۂ دینی
از خیرِ کثیر تو دو عالم شده برپا
نان آور دیرینۂ افلاک و زمینی
دادی به گدا رخت عروسی خودت را
رفت و به همه گفت که بخشنده ترینی
آرامش محضی و علی(ع) شوق تو دارد
خوش داشته هر لحظه کنارش بنِشینی
نام تو درخشیده بر آن، دارد از این پس-
انگشتر حیدر چه عقیق و چه نگینی

هر صبح تبسم زده ای؛ عاشق و دلخواه
با ذکر دل انگیزِ «علیاً ولی الله»

این خانه چراغان شده از برکتِ مادر
هستی و ندارم به خدا حسرتِ مادر
محتاج دعاهای توام جانِ حسینت(ع)
یک نیم نگاهی برسان حضرتِ مادر
لبریز محبت شده با دست تو هر کس-
تنها شد و بی بهره شد از نعمتِ مادر
پشت درِ این خانه شلوغ است همیشه
چون هست فقط لطف و کرم عادتِ مادر
جبرییل به والله...به درگاهِ خداوند-
راهم بدهد؛ باشد اگر صحبتِ مادر

محتاج تو هستم؛ به کسی کار ندارم
در هر دو جهان غیر تو دلدار ندارم!

#إلهی_بفاطمة_س_عجل_لولیک_الفرج
#یافاطمه_س_إشفعي_لنا_فی_الجنه