بر لبم نام شما ، آواره ، حیرانم ، ولی ...
اَلعَجل میگویم و حیران و گریانم ، ولی ...
کو به کو میگردمت ای صاحب کاشانه ها
بی‌حضورت غرق‌آهم ،سینه سوزانم ،ولی ...
از کرم دستم گرفتی ای خدایِ معرفت
رو سیاهم ، مُهر نَنگم ، گرچه دربانم ، ولی ...
تو کنارم بود و هستی ،من به غیبت بوده‌ام
حاضر و ناظر تویی من خار و پنهانم ، ولی ...
باطناً غرق گناهم ، ظاهراً مست شما
گرچه میگویم فدایت این دل وجانم، ولی ...
تیشه بر ریشه زَنم با ریش و با بی ریشِگی
ادعا دارم که پای بندِ عهد و پیمانم ، ولی ...
غرق عصیان هستم و شیطان بُت عظمای من
هر شب جمعه به هیئت‌ها ثنا خوانم، ولی ...
موقع درد و بلا نادِم زِ اعمالِ خودَم
چند روزی از گناهانم پشیمانم ، ولی ...
از یَم لطف شما دردَم که درمان می‌شود
می‌شوم بیگانه ، گر مدیون درمانم ، ولی...
گَه بِسان ساربانم ، گاه شاعر می شوم
مینویسم بوده مهدی دین و ایمانم ، ولی ...
طاهراً گر به تَخلص شد پریشان نامِ من
باز گویم بی شما دائم پریشانم ، ولی ...
- چهارشنبه
- 22
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 14:44
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رامین محمد زاده
ارسال دیدگاه