ای شــاهِ قافیــه،گـویَمت غَـزَل غَزَل
چـون عـاشقِ نامَـت شـدم اَزَل اَزَل
یک تـارِ مـویِ تـو مـولا نمیـدهـم
گـر لَعـل و گـوهرها دَهند جَبَل جَبَل
ای دلـربـایِ پـردهِ نشیـنِ زمـانـه ها
دل‌میدهم‌به‌جذبه‌ی‌عشقت جَمَل جَمَل
عشق تو شیرینیِ همه‌ی تلخی هاست
سَـر میکشم زَهـر فراقت عَسَل عَسَل
بیهوده نیست که عَوالم گـدای توست
ای نـورِ تـو بـه کَـواکـب عِلَل عِلَل
مـن دَست زِ دامـن تـو بَر نمیکشـم
گر تشنـه بـه خونـم شـود مِلَل مِلَل
میگردمَت ز ِهـر گُـذری و بـه هر دلی
در جستجـوی تـو بـودم مَحَل مَحَل
لطفـی نُمـا و بیــا ای ضَمیـرعشـق
تا لاله بـر قُـدوم تـو ریـزم بَغَل بَغَل
یـوسف تـریـنِ همه‌ی یوسُفـان بیـا
چون‌اِدعای یوسفی‌اش شد دَغَل دَغَل
تــا روز قیــامت بگـویم بیــا بیــا
فرصت دهـد بـه عمـرم اگر اَجَل اَجَل
دست چَپاول به شیعه گرفته اَجانِبان
قرآن به سـر گرفتـم و میگویم اَلعَجَل
مستانه‌باش و پریشان چنین نویس
مهدی بیا به حرف نیست عَمَل عَمَل
- چهارشنبه
- 22
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 15:10
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رامین محمد زاده
ارسال دیدگاه