یابن زهرا گر چه روشن لیک خاموشیم ما
با همه عصیان ولی از وصل در جوشیم ما
با همه اعمال بد اسباب آزار توییم
زین سبب بر لطف تو مستیم و مدهوشیم ما
لعن بر مظلوم که بر ظالمان فرصت دهد
در دلت جایی نداریم خانه بر دوشیم ما
همچو زنبور عسل هستیم چون ما لاجرم
گه دلی را نیش ام گاه هم نوشیم ما
ما صدایت میزنیم اما دریغ از یک عمل
مال دنیا هر کجا تا پا به سر گوشیم ما
خود دعا کن بهر ما مولا بجان زینبت
تا قیامت زیر بار الفت دوشیم ما
خود بفرمودی شهیم جود داریم ای فقیر
خاندان مرتضاییم خطا پوشیم ما
- جمعه
- 24
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 17:47
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید قلعه بیگی
ارسال دیدگاه