عشق یعنی عشقبازی با نگار
عشق یعنی عاشقِ بی اختیار
عشق یعنی بیقرار وصل یار
عشق یعنی بیخیال اعتبار
عشق یعنی دخمه در صحرا زدن
همچو مجنون بانگ یا لیلا زدن
عشق یعنی جام می، جانِ خراب
نشئهٔ مستانگی در پیچ و تاب
عشق یعنی باده ای از دست یار
با دل صدپاره با دلبر قرار
عشق یعنی لب به لب از یک سبو
با لب و اشک نگار خود وضو
عشق یعنی لطمه بر صورت زدن
در وصالِ دلبری از خود شدن
عشق یعنی نغمه با صوت جلی
ذکر زهرا یا محمد یا علی
عشق یعنی حیدر دُلدُل سوار
حکّ نام فاطمه بز ذوالفقار
عشق یعنی نالهٔ شب تا سحر
گریه ها بر مادری در پشت در
عشق یعنی هر بلا پشت بلا
قصهٔ میخ و در و ظلم و جفا
عشق یعنی کوچه ها پس کوچه ها
ضرب سیلی، روی نیلی غصه ها
عشق یعنی قصهٔ باغ فدک
فاطمه در کوچه اما بی کمک
عرض کوچه از بسا باریک بود
تاب و یارا از دل زهرا ربود
نه فقط سیلی از آن خوتخوار خورد
ضربه ای دیگر هم از دیوار خورد
غرق عصیان این «فقیرِ» دیده تر
گشته از اسرار دنیا بیخبر
روز و شب وِرد زبانش با همه
دیده بگشا ای عزیز فاطمه
- جمعه
- 24
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 20:5
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید قلعه بیگی
ارسال دیدگاه