بوی انفاسِ تو از بالای منبر می رسد..
گفته‌های مصحفت نور است در بر می رسد
گفتنِ نامِ تو... تسبیحاتِ عالِم ها شده..
کلمه کلمه حرفهایت مثلِ گوهر می رسد
ما ز پا افتاده هارا.. تو هدایت می کنی..
از میانِ حنجرت..اصوات چون زر می رسد
پنجمین خورشیدِ عصمت..حضرت والا مقام
روی تو ..مانندِ پیغمبر..منوّر می رسد
باقرِ علم نبیّن و امامِ ماسوا..
از درِ کاشانه ات بویی معطّر می رسد
شاهدِ کرببلا و کوفه ای ..مثلِ پدر..
در تاریخ از تو موجِ محشر می رسد
کودک هایت قیامت کرده ای در شهرِ شام
اهلِ ظلمت ..پیشِ پایت مثلِ ابتر می رسد
با رقیّه..انس ها داری ..شریکِ عمّه ای..
مطمئنم از رقیّه عمّه ات گلبوی مادر می رسد
خاطراتی داری از ویرانه ی شهرِ دمشق..
نم نمِ باران ز چشمت همچو ساغر می رسد
آمدم تا بیاموزم کلام الله را در مکتبت..
بوی انفاسِ تو از بالای منبر می رسد
- شنبه
- 25
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 9:26
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه