با وضو باید از مقامت گفت
خاتم الأنبیاء سلامت گفت
مهربانیِ بی حدی داری!
خلق و خوی محمدی داری
تا ابد علم را شکافنده
دستِ مِهر خدای بخشنده
دیدنت آرزویِ جابر هاست
شیعه مدیونِ قال باقر هاست
پندهایت فراتر از پندار
معدن العلم، مخزن الأسرار
واژه ها بر لبت زلال شدند
فاتح قله ی کمال شدند
عقل شد کودک دبستانت
پای منبر نشست حیرانت
مشق از کیمیایِ عشق بده
درس جغرافیایِ عشق بده
قلمت کی قرار می گیرد!؟
جوهر از ذوالفقار می گیرد
مانده ام چند جبهه می جنگی!؟
رهبر انقلاب فرهنگی
مکتبت اجتهاد علمی شد
کربلایت جهاد علمی شد
**
"کربلا" گفتم و دلت لرزید
مشک آبی مقابلت لرزید
کربلا خاطرات تلخی داشت
روضه های فرات تلخی داشت
آب را رویِ خیمه ها بستند
آب را با سروصدا بستند
تشنگی، از بهار سیرت کرد
گریه های رباب پیرت کرد
- شنبه
- 25
- بهمن
- 1399
- ساعت
- 11:31
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
وحید قاسمی
ارسال دیدگاه